Черная шаль/Salul cernit
А.С.Пушкин/A.S.Puskin
Гляжу, как безумный, на черную шаль,
И хладную душу терзает печаль.
Когда легковерен и молод я был,
Младую гречанку я страстно любил;
Прелестная дева ласкала меня,
Но скоро я дожил до черного дня.
Однажды я созвал веселых гостей;
Ко мне постучался презренный еврей;
“С тобою пируют (шепнул он) друзья;
Тебе ж изменила гречанка твоя.”
Я дал ему злата и проклял его
И верного позвал раба моего.
Мы вышли; я мчался на быстром коне;
И кроткая жалость молчала во мне.
Едва я завидел гречанки порог,
Глаза потемнели, я весь изнемог…
В покой отдаленный вхожу я один…
Неверную деву лобзал армянин.
Не взвидел я света; булат загремел….
Прервать поцелуя злодей не успел.
Безглавое тело я долго топтал,
И молча на деву, бледнея, взирал.
Я помню моленья…. текущую кровь….
Погибла гречанка, погибла любовь!
С главы ее мертвой сняв черную шаль,
Отер я безмолвно кровавую сталь.
Мой раб, как настала вечерняя мгла,
В дунайские волны их бросил тела.
С тех пор не цалую прелестных очей,
С тех пор я не знаю веселых ночей.
Гляжу, как безумный, на черную шаль
И хладную душу терзает печаль.
Salul cernit
A.S.Puskin
Cu ochi de nebun privesc salul cernit,
Si de tristete ,mi-e sufletul chinuit.
Tânăr când am fost,eu,şi naiv,
O jună grecoaică,pasional,am iubit.
Ma desfăta,zeiţa,cu dulci mângâieri,
Dar curând,o zi neagră,am ajuns a trăi..
Am anuntat-o odata,vesel ca vin;
In inima ,evreul,mi-a turnat insa,venin;
,,Pe seama-ti (imi sopti) prietenii rad,
Te-a schimbat grecoaica,e altul la rand”
I-am dat aurul si l-am blestemat,
Credincioasa sluga,la mine-am chemat.
Am iesit amindoi;pe cal cand goneam,
O gelozie cumplita,in mine mocnea.
Indata ce pragul grecoaicei am vazut,
Mi s-au intunecat ochii….aproape-am cazut..
In liniste deplina,am intrat la ea.
Necredincioasa grecoaica,cu un armean se iubea.
In fata am vazut negru..damascul mi-am smuls,
Dar n-am reusit sa le-mpiedic ticalosul sarut..
Trupul fara cap,indelung l-am calcat,
Palid,tacut,apoi,la ea m-am uitat…
Imi amintesc curgand al ei sange..a ei moliciune…
Ucigand pe grecoaica,am ucis si iubire!
Din capul mort i-am luat salul negru si cu el,
Mi-am sters,in tacere,insangeratu-mi otel.
Credincioasa-mi sluga,arunca ale lor trupuri,
Cum se lasa seara,in ale Dunarii valuri.
De atunci,fermecatori ochi nu mai sarut.
De atunci,vesele nopti,n-am mai avut.
Privesc,ca nebun,la salul cernit,
Si mi-e recele suflet,de tristeti chinuit.
Techirghiol,12 octombrie..